> Wetenschap, en wat er mee werd gedaan
Terwijl een groot deel van de wereld leefde in primitieve omstandigheden, waren de oude Egyptenaren bezig met het uitvinden van het schrijven, en het bevorderen van de wetenschappen van de wiskunde, geneeskunde en sterrenkunde. Zo ontwikkelden ze manieren om tijd en afstanden te berekenen, en paste deze kennis vervolgens toe op monumentale architectuur.
De kalender
De egyptische kalendar was gebaseerd op 365 dagen, 12 maanden en 3 seizoenen. Elke maand had 3 weken van 10 dagen. De laatste 5 dagen van het jaar stemden overeen met de verjaardagen van de goden: osiris isis horus seth en nephthys. De dagen tussen 14 en 18 juli werden beschouwt als ongelukkige en gevaarlijke dagen. Omdat ze geen rekeningen hielden met schrikkeljaren, verschoof hun kalender steeds verder op tot op een punt de zomer maanden uiteindelijk in de winter vielen. Elke 1460 jaar stond de kalender synchroon.
De 3 seizoenen stemden overeen met de cyclus van de nijl en agricultuur. Nieuwjaarsdag was op 19 juli en markeerde het begin van een nieuw seizoen, het eerste seizoen van akhet. Dit was rond de tijd van de vloed van de nijl. Het seizoen erna waar de planten etc. begonnen te groeien werd peret genoemd en begon op 16 november. Het laatste seizoen shemu begon op 17 maart rond oogst tijd.
Naast de normale kalender was er ook een religieuze kalender die festivals en ceremonies markeerde die geassocieerd werden met de goden en tempels. De kalender was gebaseert op een 29.5 dagen lange maand. Die het nauwkeuriger maakte voor de fases van de agricultuur en de astronomische cyclus van de sterren.
Astronomie
Zoals veel mensen uit het verleden bestudeerden de egyptenaren ook de sterrenhemel. Ze namen metingen van de sterren om hun tempels en pyramides zo nauwkeurig mogelijk af te stellen op de vier windstreken van de aarde. Zo zagen ze bijvoorbeeld de grote beer en Orion omdat ze gebruik maakten van een instrument genaamd; een Merkhet (astrolabia)
Ook markeerden astronomie priesters de fundering van gebouwen met verbazingwekkende precizie.
De grote pyramide van giza is hier een voorbeeld van. Dit gebouw is bijna 53.000 vierkante meter groot en bestaat uit ongeveer 6.5 miljoen blokken lijmsteen. Zijn 4 zijdes zijn elk precies gericht naar het noorden, oosten, zuiden en westen met een verbazingwekkend verschil van een halve graad. Ze zijn ook identiek in lengte met minder dan 20cm verschil van elkaar.
De Egyptenaren geloofden dat de Goden leefden in de Duat, het koningkrijk van Osiris. Het vind plaats in het gedeelte in de hemel waar Orion en Sirius stijgen net voor de zon bij zonsopgang op de zomerzonnewende.
Sommige egyptologen hebben voorgesteld dat de Giza Plaza, met zijn 3 grote pyramiden, de sphynx en de nijl, een reflectie is van de Duat. De 3 pyramides vertegenwoordigen de 3 sterren van de Orion-belt, de sphynxh stemd overeen met het sterrenbeeld leeuw, en de nijl refereert naar de melkweg. Het concept van het creeren van een heilig landschap op aarde dat de sterrenhemel reflecteerd is niet ongewoon in hele oude samenlevingen. Door hett bouwen van tempels pyramides en tombes, in lijn met de sterren en de windstreken, vereerden de oude egyptenaren hun Goden, die vervolgens goddelijke energie zouden brengen die ervoor zorgde dat de wereld niet in chaos zou verkeren.
Gebouwen waarbij ze met zo'n wetenschappelijke precizie te werk gingen, hadden natuurlijk berekeningen nodig, en wat zijn berekeningen zonder cijfers;
Rekenen
Ookal hadden de Egyptenaren geen symbool voor het nummer 0, berekenden ze nummers gebaseerd op decimaal en aantal keren dat het voorkwam.
De volgende symptomen werden gebruikt om getallen in het decimale stelsel aan te tonen:
De nummers werden gewoonlijk van links naar rechts geschreven, beginnend met de hoogste noemer. Bijvoorbeeld bij het nummer 2.525 zou geschreven worden als 200500205 (2000 en 500 en 20 en 5) zoals hieronder staat;
Bij de bouw van de piramides, de zuilenhal in Karnak met zijn gigantische zuilen en kolossale standbeelden, en de vele tempels en paleizen in het hele land, gebruikten architecten en ingenieurs hun kennis van wiskunde voor het ontwerpen en ontwikkelen van de specificaties. Bij het berekenen van een bepaalde lengte gebruikten ze een el, die de lengte van de onderarm was van de elleboog tot de top van de duim (ongeveer 52,5 cm) En een el werd dan weer onderverdeeld in zeven "hands ", elk gelijk aan 1/7 van een el.
De Egyptenaren wisten over breuken en gebruikte hiervoor speciale borden voor tweederde, driekwart, vier-vijfde en vijf-zesde. Ze hadden ook enige basiskennis van de geometrie, zoals het feit dat het gebied van een rechthoek gelijk is aan de lengte keer de breedte, en ook konden ze de oppervlakte van een cirkel berekenen volgens de lengte van de diameter.
Anatomie
De artsen van het oude Egypte beoefende verpleegkunde met combinaties van magische spreuken en remedies. Als een persoon ziek werd de ziekte gedacht te worden veroorzaakt door de toorn van de goden of door een boze geest, die het lichaam was binnengekomen. Beide priesters en artsen werden opgeroepen om de zieken te genezen door het combineren van hun bevoegdheden en vaardigheden om het probleem op te lossen. De meest voorkomende behandeling voor kwalen was een amulet en een magische spreuk dat werd toegepast op de zieken.
Tegen de vijfde eeuw voor Christus hadden de Egyptische artsen hun eigen specialisatie. De meeste artsen leefden binnen hun rangen, er heerste een hiërarchie. Op de top waren de Grootste Artsen Neder-en Opper-Egypte, gevolgd door de Chief Medical Officer van het land. Onder hem waren opzichters en inspecteurs van artsen, de chief artsen en, aan de onderkant, de artsen zelf. Gedurende de faraonische tijd, waren de meest gewilde posities in het koninklijke hof. Deze artsen zorgde voor de gezondheid van de farao's, hun families en de leden van het hof.
Hoewel de Egyptenaren mummificatie beoefende, hebben de artsen nooit volledig de interne werking van het lichaam weten te begrijpen. Ze realiseerden zich niet dat de hersenen iets te maken met het denken; men geloofde dat het hart het centrum van de rede was. Ze dachten ook dat het bloed, urine, ontlasting en sperma voortdurend rond het lichaam verspreidde.
Vrouwen beoefend anticonceptie door brouwsels zoals honing en natron, die ze injecteerde in hun vagina. De Egyptenaren bedacht ook de vroegst bekende anticonceptie. Veel van deze technieken waren hoofdzakelijk gebaseerd op de opname van plantenextracten die de ovulatie afremden door het veranderen van het hormonale evenwicht in het lichaam, net als de moderne anticonceptiepil. Deze eigenschappen werden ontdekt door boeren, die een veel minder aantal kalfjes ontdenkten bij koeien die graasden op bepaalde velden.
Remedies en recepten voor verschillende kwalen, wonden, maagklachten, huidirritaties, gebroken botten en vele andere aandoeningen werden opgenomen op vellen papyrus. Sommige recepten had ongetwijfeld duidelijke lichamelijke voordelen, terwijl anderen een puur psychologisch (placebo) effect zou hebben gehad.
Het moderne symbool voor recepten wordt verondersteld afkomstig te zijn van het 'oog van Horus' symbool. In de tweede eeuw, was er een Griekse arts genaamd Galen aangepast voor het eerst dit symbool gebruikte om waarschijnlijk indruk te maken op zijn patiënten. Geleidelijk aan is het symbool uitgegroeid tot hetgeen die we vandaag de dag gebruiken . Dit is slechts een deel van de rijke erfenis van de oude Egyptenaren.
Uitvindingen
Hieronder volgen twee van de belangrijkste uitvindingen die afstammen uit het oude Egypte:
De ploeg
Deze Egyptische uitvinding was één van de belangrijkste apparaten die, toen hij was uitgevonden, de Egyptische landbouw revolutioneerde.
De aangepaste versie is vandaag de dag nog te zien en wordt gebruikt door o.a. boeren uit de derde wereld en de ontwikkelingslanden die niet beschikken over het vermogen om landbouwmachines aan te schaffen om hun akkers te ploegen.
De uitvinding maakt gebruik van de kracht van ossen die aan de ploeg te trekken. Het is nu dus veel sneller en gemakkelijker om de grond los te maken dan het te doen met behulp van handen of menselijke kracht.
____________________________________________________________________________________
De zonnekalender
Een zonnekalender is een type agenda die bedoeld is om de positie van de aarde op de omloop om onze zon tonen.
Egyptenaren zijn ook verantwoordelijk voor het opbrengen van de zonnekalender.
Om het te maken, namen ze de jaarlijkse zonsopgang herhaling van Sirius ( de Hond ster) in de oostelijke hemel
als een vast punt. Interessant genoeg viel deze periode samen met de jaarlijkse overstroming van de rivier de Nijl .
Oude Egyptenaren ontwikkelden een kalender waarin 365 dagen en 12 maanden ( 30 dagen per maand en nog eens 5 dagen aan het eind van het jaar)
wordt gekenmerkt.
Vanwege het feit dat Egyptenaren er niet in slaagden om de extra fractie van een dag aan hun agenda toe te voegen, was het echter niet zo heel nauwkeurig.
Maar Ptolemaeus III Euergetes van Egypte, besloot op een dag om om de 4 jaar een extra dag toe te voegen aan de 365 dagen.
______________________________________________________________________________________________________________________________________